Page 89 - ΚΑΡΚΑΝΙΑΣ
P. 89

η
                  Β΄ Τεύχος 2  Ενότητα


                      Ιστορίες του χειµώνα





               1.  Το σχήµα προσωποποίηση
                   Σχήµα προσωποποίηση λέγεται το σχήµα του λόγου κατά το οποίο αποδίδονται ανθρώ-
                   πινες ιδιότητες: α. σε έµψυχα, β. σε άψυχα, γ. σε αφηρηµένες έννοιες και ιδέες.


                   α. Ένα πουλάκι έκατσε, ένα πουλάκι λέει.     β. Κλαίνε τα βουνά, δακρύζουν οι κάµποι.
                   γ. Η ελπίδα τρέφει τους ανθρώπους.

               2.  Το οµοιοκατάληκτο σχήµα

                   Οµοιοκατάληκτο  σχήµα  λέγεται  το  σχήµα  του  λόγου  κατά  το  οποίο  διαδοχικές
                   προτάσεις ή στίχοι τελειώνουν µε λέξεις που έχουν την ίδια κατάληξη ή ακούγονται
                   όµοια.

                                             Είδη οµοιοκαταληξίας
                   α .   Π λ ε χ τ ή                              γ .   Σ τ α υ ρ ω τ ή

                   Στο δρόµο σαν βαδίζω  α                        Πάλι ξυπνάει της άνοιξης τ’ αγέρι   α
                   είµαι προσεκτική.   β                          στην πλάση µυστικής αγάπης γλύκα
                                                                                                β
                   Το βλέµµα δε γυρίζω   γ                        σα νύφη η γη, που ‘χει άµετρ’ άνθη προίκα   γ
                   εγώ εδώ κι εκεί.   δ                           λάµπει, ενώ σβηέται της αυγής τ’ αγέρι.   δ

                   β .   Ζ ε υ γ α ρ ω τ ή                        δ .   Ζ ε υ γ α ρ ο π λ ε κ τ ή
                                                                  Πέρα στην άκρη του χωριού   α
                   Στου σπιτιού µας την αυλή   α
                   κέφι, σούσουρο πολύ.   β                       που ο µύλος µας γοργά γυρνά   β
                   Πάπιες, χήνες, κότες, γάλοι   γ                κι ο ήλιος του καλοκαιριού   γ
                                                                  µεσ’ απ’ τα δέντρα δεν περνά,
                   έχουνε χαρά µεγάλη.   δ                        εκεί ‘ναι και το φτωχικό   δ
                                                                                        ε
                                                                  το σπίτι µου το πατρικό   στ
               3.  Ονοµασία των συλλαβών

                   Οι συλλαβές παίρνουν το όνοµά τους ανάλογα µε τη θέση που έχουν στη λέξη.


                                              χε – λι – δό – νι
                      αρχική συλλαβή                                                   λήγουσα
                                            προπαραλήγουσα           παραλήγουσα

                   ►  Η τελευταία συλλαβή της λέξης λέγεται λήγουσα:                       χε – λι – δό – νι
                   ►  Η δεύτερη από το τέλος συλλαβή της λέξης λέγεται παραλήγουσα:  χε – λι – δό – νι
                   ►  Η τρίτη από το τέλος συλλαβή της λέξης λέγεται προπαραλήγουσα: χε – λι – δό – νι
                   ►  Η πρώτη συλλαβή µε την οποία αρχίζει µια λέξη λέγεται αρχική συλλαβή:  χε – λι – δό – νι

                   Μας ενδιαφέρουν οι τρεις τελευταίες συλλαβές, γιατί σε µια από αυτές τονίζονται όλες οι
                   λέξεις, και γιατί κατά  την κλίση των λέξεων, οι αλλαγές των καταλήξεων γίνονται σ’ αυτές.:
                                                 παιδί,   µεσηµέρι,   θάλασσα


                                                           89
   84   85   86   87   88   89   90   91   92   93   94